Elektrik terminolojisinde önemli bir yere sahip olan rezistans, bir çeşit ısıtma elemanıdır. Rezistansın tanımı şu şekilde yapılabilir: "Isıtma amacını gerçekleştirmek üzere tasarlanmış, hem iletken hem de yalıtkan malzemeleri bünyesinde barındıran bir bileşen grubudur."
Bir başka tanım ise şöyledir: "Elektrik enerjisini ısı enerjisine çeviren direnç telleridir."
Rezistanslar, 1400 °C`ye kadar ısıl dayanımı olan, yüksek bir öz direnç gösteren bileşenlerdir. Çoğunlukla yapısında Cr (Krom), Al (Alüminyum) ve Ni (Nikel) yer alan Fe (Demir) alaşımlarından imal edilir. Halk arasında ve bazı kaynaklarda Cr-Ni (Krom-Nikel) tel olarak da ifade edilmektedir.
Rezistansı meydana getiren alaşımların içerisinde bulunan Cr, üretilen ısıya karşı ısıl dayanımı artırır. Ni elementi kimyasal faktörlere karşı koruma sağlar. Al ise ısınan telin kor hale gelmesini müteakip havada bulunan oksijen nedeniyle paslanmasını engeller. Alaşımlarında alüminyum yer almazsa; ısınma verimi düşer ve teller paslanır.
Manşonlu Rezistans
Manşonlu rezistans, elektrikli cihazlarda genellikle ısıtma amacıyla kullanılan bir tür rezistanstır. Manşon, rezistansın çevresini saran bir metal veya başka bir malzemeden yapılmış koruyucu bir bileşendir. Bu tür rezistanslar, sıcaklık kontrolü sağlamak amacıyla, boruların, tankların veya başka ısıtılacak objelerin etrafına yerleştirilerek çalışır.
Manşonlu rezistanslar genellikle endüstriyel uygulamalarda, su ısıtıcılarında, ısıtma sistemlerinde ve hatta bazı laboratuvar ekipmanlarında kullanılmaktadır. Manşonlu yapı, rezistansın daha güvenli ve verimli çalışmasını sağlar, çünkü sıcaklık doğrudan ısıtılan yüzeyle temas eder.